Posted in Մայրենի

Ահմադը

1. Անծանոթ բառերը դո՛ւրս գրիր և բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր:

Հարեհաս – Արագորեն հասնող

2. Ո՞ր հատվածներից է երևում, որ Ահմադը ,,տան սիրելի տղան,, էր: 

Ես իմ մանկության գարունները անց եմ կացրել մեր սարերում։

Շատ էի սիրում իմ տատոնց տունը ու միշտ այստեղ էի լինում։ Իմ քեռիներից ամենից փոքրը՝ Ահմադը, հովիվ էր։

Նա ինձ տանում էր, ման էր ածում գառների մեջ, հետը հանդից հաղարջի կարմիր ճյուղեր էր բերում ինձ համար, իսկ իրիկունները հանում էր սրինգն ու ածում։

Ու աստղալի, լուսնյակ գիշերները, ահագին խարույկի շուրջը բոլորած, ծափ էին տալի, խնդում էին իմ պապն ու տատը, իսկ ես թիթեռի նման թրթռում, պար էի գալի նրանց շրջանի մեջ։

3. Ներկայացրո՛ւ հայ ընտանիքի և  ծառայի հարաբերությունները:

Ըտանիքի ու թուրքի հարաբերություները Շատ լավ էին, որովհետև նրանք նույնիսկ թուրք ծառային լավ էին ճանապարհել

4. Պատմվածքից դո՛ւրս գրիր օրհնանքներ: 

Աստված լինի քու օգնականը, բալա ջան
Չոր քարին գնալիս՝ չոր քարն էլ կանաչի քեզ համար։ Պակաս օրդ խնդությունով անց կենա․․․
Քո աշխատանքը մեզ հալալ արա, Ահմադ ջան, մեր աղ ու հացն էլ քեզ հալալ լինի, քո մոր կաթնի պես
Աստված բարի ճամփա տա, Ահմադ ջան, գնաս բարով, բալա ջան

Leave a comment