Գործնական քերականություն

1.Տրված բառերը տեղադրի՛ր նախադասությունների մեջ: Անվանի՛ր բառերի այդ խումբը:

Ծուղրուղո՜ւ, վա՜յ, փի՛շտ, շրը՜խկ, պահո՜, հա՛ֆ-հա՛ֆ, դը՜ռռ, վա՜շ-վի՜շ:

Փի՛շտ՜ անպիտա՛ն, ի՞նչ ես բազմել սեղանին:

—Հա՛ֆ-հա՛ֆ— լսվեց հանկարծ. ուրեմն նրանք մոտենում են տանը:

Վայ՜, հիմա ի՞նչ եմ անելու, ո՞ւր եմ գնալու:

Ձորում գետն էր հառաչում՝ վա՛շ-վի՛շ :

Շրը՛խկ, ու վերջ. էլ ոչ մեկը չի մտնի այս սենյակը:

Պահո՜,., սա արդեն նորություն է:

Ծուղրուղո՜ւ ,  ոսկի եմ գտել:

Անվերջ ու միալար դռռում է, ու հենց ականջս է ընկնում՝դը՜ռռ ուզում եմ փախչելայստեղից:

2.   Ընդգծված բառերը հանի՛ր նախադասություններից և փորձի՛ր հասկանալ, թե ինչ իմաստ են հաղորդում:

Իրոք, ի՜նչ դժվար է անհույս սպասելը:

Իրոք — նշանակում է իսկապես, ճշմարիտ :

Իհարկե, լսելու է մինչև վերջ ու անպայման տալու է ուզածդ, մի՛ կասկածիր:

Իհարկե — նշանակում է ինքնին հասկանալի Է, պարզ Է, անտարակույս:

Երևի գիշերն է եկել, թե չէ երեկ տեսած կլինեի:

Երևի  — նշանակում է հավանաբար, ամենայն հավանականությամբ:

Հավանաբար լսել եք այդ անունը:

Հավանաբար  — նշանակում է ամենայն հավանականությամբ :

Գոնե ավերակները գտեք, այլապես ոչ մեկը չի հավատա:

Գոնե  — նշանակում է թեկուզ:

Մի՞թե այդպես էլ ոչինչ չեն գտնելու առասպելական տաճարից:

Մի՞թե — նշանակում է արդյոք :

Ինչևէ, վերջապես կարող ենք գնալ:

Ինչևէ — նշանակում է ինչ էլ որ է, ինչ էլ որ լինի:

3. Տրված բառերով նախադասություններ կազմի՛ր: Դրանք ինչո՞ւ են վերաբերական կամ եղանակավորող բառեր կոչվում:

Թերևս, անշուշտ, անկասկած, կարծես թե, իբր թե, նույնիսկ, միայն, ինչ որ է, ոչ:

Թեև ճանապարհներն այնքան Էլ ապահով չէին, բայց նա ստիպված եղավ գնալ:
Բժիշկը, անշուշտ, ոսկի ձեռքեր ուներ :
Անկասկած ճիշտ ես ասում բայց ինձ թվում է , որ նա ել է ճիշտ :
Կարծես թե գարունն է մոտենում :
Իբր թե
Նույնիսկ նա է հասկանում այդ թեման :
Միայն դուք եք , որ հասկանում եք ինձ , շնորհակալ եմ :
Ինչ որ է
Ոչ, իհարկե դու ել ես ես ճիշտ բայց կա երկու պատասխան և իմ կարծիքով ես ավելի ճիշտ եմ :

Գործնական քերականություն

1. Կետերը փոխարինի՛ր ինչ-որ կամ ինչ որ բառերով: Դրանցից ո՞րն է շաղկապ:

Երազում տեսնում էր այն, ինչ, որ ծնողները խոստացել էին բերել այդ հեռու երկրից: Հավանաբար, ինչ-որ կենդանի անցավ խավար փողոցով: Ծաղկաթմբերի վրա ինչ-որ ստվեր էր սողում: Այդ փոքրիկ, փայլփլուն աչքերով սևուկն ինչ, որ տեսնում էր, անմիջապես փորձում էր կրկնել: Երևի ինչ-որ ուրախ բան էր մտածում ու ինքն իրեն ժպտում: Ինչ, որ այս դղյակում գտար՝ քոնը կլինի: Կարծես ինչ-որ նվիրական ու թանկ բան էր գտել: Ուրիշներից թաքցնում էր՝ ինչ, որ. նվիրական ու թանկ էր իր համար: Ինչ, որ փոքրիկ զրահակիր կենդանի էր ետ ու առաջ գնում՝ լարովի խաղալիքի պես: Ինչ, որ եղել է, ոչինչ, մոռացի՛ր:

2.   Պատասխանի՛ր տրված հարցերին: 

Ո՞րն է կապերի և շաղկապների նմանությունը: Ո՞րն է դրանց տարբերությունը:

Կապեր կարողանում են կապել բառեր , շաղկապները կարողանում են կապել միայն նախադասթյուներ․ նմանություն է, որ երկուսն էլ կարողանում են կապել ինչ-որ բաներ տարբերություն է որ կապում են երկուսնել տարբեր բաներ։

3.   Նախադասություններից դուրս հանի՛ր ընդգծված բառերը: Դրանք ի՞նչ ընդհանրություն ունեն:

Վա՛հ, ի՛նչ զարմանալի բաներ ես պատմում:

Ուխա՜յ, սիրտս հովացավ, ի՜նչ լավ ջուր էր:

Բա՜, որ ասում էի՝ կգտնե՜մ, ջա՜ն, ջա՜ն:

Հե՜յ, ո՞վ ես, ի՞նչ ես ուգում:

Դե՛, առաջ չգաս, թե չէ վատ կլինի:

Վա՛հ, Ուխա՜յ,Բա՜,Հե՜յ,Դե՛,ջա՜ն, ջա՜ն։ Այդ բոլորը ձայնարկություններ են։